2007/04/24

berbalagunen iritziak

Zuriñe Hurtado de Saratxo, (Aranguren)
Berbalagun proiektua Enkarterrin hasi zenetik parte hartzen dut. Mintzapraktika eta nire euskara hobetzeaz gain, jende berria ezagutzeko aukera ezin hobea ere bada.
Gure eskualdean normalean ez daukagu euskaraz hitz egiteko aukerarik, familiarekin, lagunekin edo lanean beti edo gehienetan erdaraz egiten baitugu.

Proiektu honen barruan egonda, behintzat, astero tartetxo bat daukagu praktikatzeko. Bestaldetik, jende berria ezagutu dut eta momentu hartatik aurrera euskara da haiekin komunikatzeko erabiltzen dudan hizkuntza, ez bakarrik nire taldekoekin baizik eta beste ekintzetan ezagutu ditudan pertsonekin.

Lehen esan dudan bezala, hasieratik parte hartzen dut egitasmo honetan. Egia esateko nahiz eta oso animatuta egon, pentsatzen nuen askoz zailagoa izango zela astero elkartzea, bakoitzak bere ordutegiak edo bere zaletasunak dauzkalako. Bestetik, hasieran pentsatu nuen be bai hilabeteak pasa ahala nekatu egingo ginela eta azkenean “betebeharra” bihurtuko zela. Zorionez, ez da horrela izan eta hasi ginenetik ia ia astero elkartzen gara. Normalean zeozer hartzeko biltzen gara baina beste motako ekintzak ere antolatu ditugu hilabete hauetan zehar. Esaterako, sagardotegi batean egon edo antzerkira eta mendira joan…

Balmasedan biltzen dira astelehenero, 16:30ean

Sorne Santibañez, (Balmaseda)
Balmasedan, 2007ko martxoaren 18an
Nahiz eta zerbait berandu, euskara ikasten ari naiz. Zergatik? Beno, orain denbora asko daukadalako. Nik, nire buruari galdetzen diot:-Nongoa zara? Ni euskalduna naiz, baina nola frogatu dezaket? Nire hizkuntza espainiarra da eta nire NAN ere bai; orduan espainiarra naiz. Hori ez da egia, ni euskalduna naiz.


Zer egin? Hizkuntza gabe ez dago aberririk. Horregatik ikasi behar dut euskara. Hau nire kausa nagusia da.Osasunaren arazoengatik utzi behar izan dut euskara, baina beti zerbait egiten dut. Orain, astelehenero, ikasle batzuekin, ni bezala, elkarrekin biltzen gara. Zertarako? Euskaraz hitz egiteko. Ondo pasatzen dugu eta laguntza handi bat da. Dakiguna erabiltzen dugu eta barreak egiten ditugu gure okerrekin.


Oso polita da esperientzia hau eta ni, gutxienez, erosoago aurkitzen naiz euskaraz hitz egitean. Herrialde honetan, inork ez du euskaraz hitz egiten. Gazteek badakite, baina ez dute erabiltzen, orduan oso zaila da ikasia oroimenean eustea. Horregatik berriketa hauek oso interesgarriak eta beharrezkoak dira.
Nire iritzia hau da.


Nagore Aburruzaga, (Balmaseda)
Berbalagun proiektuan sartu nintzenean euskara gehiago erabiltzea zen nire helburu nagusia, noski, baina, baita ere, euskaldunak ezagutzea. Enkarterrira orain dela bost urte inguru etorri nintzen bizitzera eta ez nituen pertsona asko ezagutzen. Hemen urte hauetan egin ditudan lagunak ez dira euskaldunak eta ideia polita iruditu zitzaidan aisia euskaraz ere bizitzeko aukera izatea.

Sorpresa etorri zen nire maila baino askoz baxuagoko taldean jarri zidatenean. Gainera nik baino 30 urte gehiago duten emakumeekin bildu behar nintzen euskaraz egiteko. Arrazoia sinplea zen: Berbalagun hasi berria zen eta apuntatu ziren bakarrak emakume hauek ziren. Talde batean egoteko aukera bakarra hauekin izatea zen. Eta hala egin nuen. Eta lagun berriak egin ditudala esan dezaket, harro. Ondorioz, aurten ere, denbora librea neukala pentsatuta, berriro apuntatu naiz talde berdinera.

Orain arte badirudi euskararen alorrean ni irakaslea naizela, nire berbalagunak niri galdetzen dizkidatelako zalantzak. Baina, beste alor gehienetan, beraiek dira nire irakasleak: beraiek ezagutzen dute Balmaseda eta Enkarterri eta bizitzari buruz ere gauza asko dituzte irakasteko. Eta, batez ere, gauza berriak egin eta ikasteko inoiz ez dela berandu erakutsi didate.

Bestalde, Berbalagun proiektuak aurrera egin du eta gero eta gauza gehiago antolatzen dira euskararekin lotuta. Berbalagunak puntualki informatzen gaitu hilabetean egingo diren ekintzetaz eta gauza interesgarriak hurbiltzen ari dira Enkarterrira. Nire etsairik txarrena denbora falta da, baina, hala ere, ekintza baten batean parte hartzen dut eta euskaraz bizitzeko aukera izaten dut.

No comments: